Fraktale pszczołopodobne
Ape – pszczoła (ital)- człekopodobna małpa (ang); nektar: napój bogów grk nek=śmierć (nekrolog), tar (przezwyciężyć, przejść na drugą stronę) pszczoła zbiera z kwiatów nektar i Polskę (pollen-pyłek, mąka,polenta) Polen (niem) „Noch is Polen nicht verloren=jeszcze Polska nie zginęła). Zapylanie przez owady,ptaki.,wiatr <> nieświadomy akt zapładniania kwiatów przez ocieranie ziarenek pyłku na znamieniu – stigma, stygmaty (liczne znaczenia) blizna (czech), znak Kaina; Żeński organ płciowy w kwiatach okrytonasiennych nazywa się gynaceum z grk gynaikeion-„dom kobiet„, niekiedy tłumaczony na „harem”. Po polsku to „słupek„, także rodzaj obcasa w pantoflach kobiet albo stanięcie na tylnych łapach małych ssaków (królik stanął słupkiem). Takie kolaże fraktalne można układać na różne sposoby i medytować nad ich mistycznym lub mitologicznym znaczeniem. Fraktale to taki brzęczący rój poszarpanych, samopodobnych, subtelnie tajemniczych cząstek całości.
Nelson Mandela – przeznaczenie w anagramie : „man lead- przywódca”.
„Mandela still unable to speak,. says ex-wife Winnie” (Mandela wciąż nie może rozmawiać, mówi była żona, Winnie) Anagram: Nelson, alas, exits life, weak in bed. Upset, many wail.
(Nelson, niestety, opuszcza życie, słaby w łóżku. Rozżalenie, dużo płaczu)
Nocny Dyżur 01.40
Koszmaraki, zmoragońcy
W ciemnym ulu knują coś
Z gwiazd dalekich rój aniołów
Leci stłumić senną złość.
Renifery feronomy pędzą
Przez polarną noc
Dziś świętego Mikołaja
Dzień, prezentów będzie moc.
Dzieciom spełnią się marzenia
Gdy obudzą się ze śnienia…
Tagi: pszczoła, słowa-fraktale
Uroczysko Widuna 
10 grudnia 2013 o 14:27
kolaże fraktalne ze słów to coś na razie znanego tylko na Uroczysku,
myślę o tym
myślę o Tobie
i pozdrawiam:)
10 grudnia 2013 o 15:35
Ze smutkiem muszę pożegnać się z moimi wspaniałymi „zakładkami”, bo przyszedł czas emigracji do tej granicy świateł, gdzie kończy się mój ziemski pobyt. Moje odejście jest i będzie bezbolesne, dość szybkie,choć dość niezwykłe. Nie będę wdawał się w szczegóły, bo finał jest już nieunikniony – wątpię, czy powitam 2014.
Dzięki najserdeczniejsze dla Was wszystkich i każdej z osobna za wiele lat duchowego i umysłowego wsparcia w moim dziwnym pisaniu Będę o Was myślał do ostatniego tchu :-))) Adieu. Stefan Widun.
11 grudnia 2013 o 16:05
Stefanie! nie powiem nic, bo nie wiem czy to tak bedzie jak piszesz ale wiesz, ze dla mnie bedziesz postacia wazna zawsze. Bardzo Cie polubilam i to, ze mozemy sie wymieniac spostrzezeniami i wszyskim tym z pogranicza percepcji jest dla mnie cenne. Ach Stefan! kochany jestes!
pozdrawiam Cie jak umiem najmocniej – pamietaj, ze jestesmy Niesmiertelni!!!!
11 grudnia 2013 o 23:56
Póki żyjemy, będziemy o Tobie pamiętać.
Dzięki za Twoją przyjaźń.
13 grudnia 2013 o 11:47
AsHa, podziękowania za słowa i przypomnienie o nieśmiertelności.
Bądź! 🙂
13 grudnia 2013 o 11:50
Alicjo, Kamena i Wy wszyscy , moi wspaniali przyjaciele w podróży po wybojach życia, to cenny dar, który zabiorę że sobą w zaświaty.
Au revoir 🙂
13 grudnia 2013 o 19:28
Kłaniam się i dziękuję za wszystko.
Żabociek
13 grudnia 2013 o 19:36
Zostawiasz nam sporo światła. Chyba nie zbłądzimy.
Kłaniam się.
Żabociek
13 grudnia 2013 o 19:42
Żabociek, serdeczne podziękowania, dawny towarzyszu wspólnych turniejów o nagrodę Błoga Roku. Ja próbuję zdyscyplinować zbuntowana trzustkę, bo to moje komórki i powinny wiedzieć kto jest ich zwierzchnikiem. Ale czas pokaże. Zdrowia i siły życzę.